اثر هشت هفته تمرین تناوبی همراه با نانوذره هسته انگور بر بیان ژنی Baxو Bcl۲ بافت قلب موش صحرائی مدل سکته قلبی

مقدمه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی و مکمل­های گیاهی برای درمان بیماری­ها و اختلالات سوخت و سازی در بین مردم رواج یافته است. با توجه به اثرات بهبود دهنده سلامتی تمرین هوازی و عصاره هسته انگور مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با عصاره هسته انگور بر بیان ژنی Bax و Bcl۲ بافت قلب موش­های صحرایی مبتلا به سکته قلبی انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی ۲۰ سر موش صحرایی در چهار گروه پنج سری شامل ۱) کنترل، ۲) تمرین هوازی، ۳) عصاره انگور، و ۴) تمرین + عصاره انگور تقسیم شدند. جهت بررسی اثرات القای سکته قلبی بر متغیرهای تحقیق پنج سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم قرار گرفتند. در مدت هشت هفته گروه های ۳ و ۴ روزانه ۱۵۰ میلی گرم عصاره انگور به صورت گاواژ مصرف کردند همچنین تمرین تناوبی هوازی در گروه های ۲ و ۴ با ۷ تناوب اینتروال و هر تناوب شامل ۴ دقیقه با شدت ۸۰ تا ۹۰ حداکثر اکسیژن مصرفی  و ۳ دقیقه با شدت ۶۵ تا ۷۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها، از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/۰≥P).یافته ­ها: القای سکته قلبی اثر معنی داری بر افزایش  بیان ژنی Bax و کاهش بیان ژنیBcl۲  بافت قلب داشت (۰۰۱/۰≥P).با این وجود تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره نانو ذره  هسته انگور  اثر معنی داری بر کاهش بیان ژنیBax  و افزایش بیان ژنیBcl۲  بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به سکته قلبی داشت (۰۱/۰≥P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره انگور نسبت به هر کدام به تنهایی اثرات مطلوب تری بر بهبود سطوح ژنیBax  و  Bcl۲در وضعیت ابتلا به سکته قلبی دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، هسته انگور ، BAX ، BCL۲ ، سکته قلبی