بررسی تغییرات شاخص تناسب سرزمین در واحدهای مدیریتی باغهای زیتون شهرستان بم

شاخص تناسب سرزمین به طور ضمنی بیانگر توان تولید سرزمین می باشد. این شاخص در رویکرد پارامتریک تناسب سرزمین بر اساس دو روش استوری و ریشه دوم تعیین می گردد. در مطالعه حاضر، تغییرات این شاخص در باغهای زیتون شهرستان بم استان کرمان بررسی شده است. در این منطقه، چهار باغ انتخاب گردید و هر باغ به دو بخش خوب و بد از نظر کارشناسان تقسیم شد و در هر بخش دو خاک رخ حفر، تشریح و نمونه برداری شد و خصوصیات مورد نیاز خاک اندازه گیری گردید. برای نیازهای اقلیمی و خاکی زیتون از جداول سایز استفاده شد. نتایج نشان داد هرچند این منطقه از نظر اقلیمی دارای تناسب متوسط (کلاس (S۲ است اما به دلیل محدودیت شوری و بافت و سنگریزه در کلاس های تناسب N۱ و N۲ قرار می گیرد. رابطه کلاس های بدست آمده با شاخص اصلاح نشده تناسب سرزمین برای دو روش عددی استوری و ریشه دوم معنی دار و دارای R۲ = ۰/۹۴ بود. این رابطه براساس شاخص اصلاح شده تناسب سرزمین با توابع سایز، هرچند معنی دار بود اما مقدار شاخص تبیین به R۲ = ۰/۹۲ کاهش یافت، لیکن براساس شاخص اصلاح شده تناسب سرزمین با توابع پیشنهادی باقری، معنی دار بود و مقدار شاخص تبیین تا R۲ = ۰/۹۹ افزایش نشان داد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تناسب اراضی ، روش پارامتریک ریشه دوم ، روش استوری