ارزیابی پایداری سدهای خاکی در حالت تراوش پایدار با استفاده از نتایج ابزار دقیق و شبیه سازی عددی

در این تحقیق به منظور ارزیابی پایداری سدهای خاکی در حالت تراوش پایدار با استفاده از نتایج ابزار دقیق و شبیه سازی عددی، به بررسی و تحلیل عددی با استفاده از مدلسازی در نرم افزار GeoStudio پرداخته شده است. سد خاکی مورد مطالعه با فرض نسبت فشار حفرهای حداکثر ۰/۶۵ برای ساخت دو ساله طراحی شده است و بر این اساس شیب شیروانی های در محدوده ایمن تعیین شده است. نسبت فشار حفره ای در هریک پیزومترهای الکتریکی مقاطع ابزارگذاری در دوران بهرهبرداری به طور متوسط تقریبا نصف این مقدار است و طبق روند مورد انتظار در دوران بعد از ساخت با گذر زمان کاهش می یابد (فشار آب منفذی در پیزومترهای موجود در ترازهای بالاتر کاهش بیشتری داشته است). این نشان دهنده ایمنی سد از حیث کنترل پایداری شیروانی در دوران ساخت و بهره برداری است. در مقطع ۹-۹ که بزرگترین مقطع سد است حداکثر نشست ثبت شده در انتهای ساخت حدود ۱/۹۸ درصد ارتفاع (ارتفاع سد ۷۳/۲ متر در این مقطع) که در پوسته بالادست و امتداد گمانه SD-۶-۱ و تراز ۱۵۰۲ بوجود آمده است. همچنین نشست حداکثر در هسته در همین زمان حدود ۱/۷۷ درصد ارتفاع سد در این مقطع و در یک سوم میانی سد ثبت شده است. نشست بیش از حد ثبت شده خصوصا برای پوسته بالادست در مقطع ۹-۹ در مقایسه با مقدار حداکثر طراحی ( ۱/۷۵ درصد ارتفاع سد در یک سوم میانی هسته سد) ناشی از آبگیری سریع سد در حین و بعد از ساخت و وقوع پدیده نشست فروریزشی در اثر اشباع شدن مصالح پوسته سنگریزه ای بالادست در این دوران میباشد.

کلیدواژه ها:

پایداری سد خاکی ، شبیه سازی عددی ، حالت تراوش پایدار