اثر منابع مختلف نیتروژنی بر میزان زیتوده و محتوی پروتئینی جلبک سبز-آبی اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis)

نیتروژن به عنوان یکی از عناصر مهم موثر بر متابولیسم لیپید و پروتئین در ریزجلبک ها شناخته شده است. در این پژوهش به منظور بهینه سازی میزان زیتوده جلبک Spirulina platensis و همچنین میزان پروتئین آن، از منابع مختلف نیتروژنی همچون KNO۳،NH۴NO۳  و اوره استفاده گردید. جلبک اسپیرولینا در محیط کشت زاروک محتوی منابع مختلف نیتروژن در ارلن های ۳ لیتری محتوی ۵/۲ لیتر آب دریای استریل شده تحت شرایط یکسان با درجه حرارت °C۲۵-۲۲، شوری ppt ۳۰، قلیائیت ۸ و دوره نوریh  ۱۲:۱۲ (تاریکی: روشنایی) کشت گردید. مطابق با نتایج، جلبک اسپیرولینا بطور موفقیت آمیزی در محیط کشت زاروک حاوی منابع مختلف نیتروژنی رشد نمود و با وجودیکه بیشینه زیتوده جلبکی در محیط کشت حاوی NH۴NO۳ بدست آمد، ولی اختلاف معنی داری با سایر منابع نیتروژنی نشان نداده است (۰۵/۰پروتئین محتوی سلول جلبکی بترتیب در محیط کشت های حاوی NH۴NO۳  و KNO۳ بدست آمد، ولیکن اختلاف معنی داری با محیط کشت حاوی اوره نشان نداد (۰۵/۰نیتروژن منجر به افزایش زیتوده و افزایش میزان پروتئین گردید. میزان کلروفیل a در تمام تیمارها با افزایش غلظت نیتروژن، افزایش یافت و بیشینه میزان کلروفیل a g/ml)µ ۱۸/۹) در محیط کشت حاوی KNO۳ و در روز چهاردهم دوره پرورش مشاهده گردید. بهرحال نتایج این تحقیق به روشنی نشان داد که اگرچه اختلاف معنی داری بین منابع مختلف نیتروژنی از نظر میزان زیتوده و محتوی پروتئینی مشاهده نگردید، ولی استفاده ازNH۴NO۳  می تواند دارای کارایی نسبتا بالاتری نسبت به سایر منابع نیتروژنی باشد.

کلیدواژه ها:

Nitrogen ، Protein ، Biomass ، Spirulina platensis ، نیتروژن ، پروتئین ، زیتوده ، ریزجلبک ، Spirulina platensis