مطالعه آلودگی میکرو پلاستیک ها در ۵ گونه از ماهیان غالب خلیج چابهار (استان سیستان و بلوچستان)

تقاضای جهانی برای استفاده از پلاستیک­ها به علت کاربردهای فراوان آن رو به افزایش می­باشد. حدود ۸۰-۶۰ درصد از زباله های محیط دریا را مواد پلاستیکی تشکیل می­دهند. کمبود اطلاعات و پژوهش در مورد وجود آلودگی پلاستیکی و میکروپلاستیکی در آبزیان وجود دارد. بنابراین، در تحقیق حاضر به بررسی فراوانی، توزیع، اندازه، رنگ و نوع میکروپلاستیک ها در دستگاه گوارش ۵ گونه (۱۰n=) از ماهیان سواحل حوزه خلیج چابهار، دریای عمان در بهار ۹۶ پرداخته شد. تعداد کل میکروپلاستیک های یافت شده در گونه­های مورد مطالعه متغیر بود و بیشترین درصد شکل میکرو پلاستیک ها در دستگاه گوارش ماهیان متعلق به فیبر (%۵۵)، قطعات (۲۶%)، گلوله (۱۸%) و فیلم (%۱) بوده است. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) از نمونه های میکروپلاستیک­های یافت شده نشان داد که شایع­ترین پلیمرهای یافت شده، پلی اتیلن (PE)، پلی اتیلن ترفتالات (PET) و نایلون بودند. نتایج نشان داد که تمامی ماهیان نمونه­برداری شده از خلیج چابهار حاوی میکروپلاستیک بودند. با توجه به اهمیت آلودگی میکروپلاستیک می­توان با نظارت بر رهاسازی پلاستیک­ها در سواحل گردشگری و ماهیگیری خلیج چابهار به عنوان موضوع پیشنهادی مطالعات آتی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

Coastal contamination ، Micro plastic ، Chabahar Bay ، Oman Sea ، Sistan and Baluchestan Province ، آلودگی سواحل ، میکروپلاستیک ، خلیج چابهار ، دریای عمان ، استان سیستان و بلوچستان