تعیین قابلیت هضم ظاهری اجزای متداول مورد استفاده در ساخت خوراک فیلماهی (Huso huso) جوان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 262

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-29-1_014

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1400

چکیده مقاله:

قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین، چربی و انرژی منابع پودر ماهی (پودر ماهی کیلکا، بچ، جنوب و ترکیبی)، برخی از منابع جانوری (آرد ضایعات مرغ، آرد گوشت و استخوان و آرد خون)، منابع گیاهی با مقدار پروتئین زیاد (آرد گلوتن گندم و ذرت) و منابع گیاهی با مقدار پروتئین کم (آرد گندم، آرد ذرت، آرد کانولا، سویای فرآوری شده و کنجاله سویا) در فیلماهی جوان با میانگین وزن۳۵/۲۳ ± ۴۲/۱۶۰ گرم مورد بررسی قرار گرفت. جیره های آزمایشی بر اساس۷۰ درصد محتوای اجزای غذایی جیره پایه و افزودن جزء غذایی آزمایش شونده به میزان ۳۰ درصد فرموله شدند. به تمامی جیره ها یک درصد اکسید کروم به عنوان نشانگر غیر مستقیم اضافه شد. ماهیان به مدت ۸ هفته در تانک های ۵۰۰ لیتری فایبرگلاس پرورش و دو بار در روز تا حد سیری تغذیه گردیدند. جمع آوری مدفوع نیم تا یک ساعت پس از تغذیه از طریق سیفون مدفوع در کف تانک صورت گرفت. نتایج نشان داد پودر ماهی کیلکا دارای بیشترین قابلیت هضم پروتئین بود (۹۴ درصد)، اما اختلاف معنی دار آماری در قابلیت هضم پودر ماهی بچ، جنوب و ترکیبی (۹۳-۸۹ درصد) با گلوتن گندم و ذرت (۹۴-۸۹ درصد)، سویای فرآوری شده و کنجاله سویا (۸۷-۸۲ درصد) و آرد ضایعات مرغ (۸۱ درصد) مشاهده نشد (P>۰.۰۵). بیشترین قابلیت هضم چربی متعلق به پودر ماهی بچ بود (۹۲ درصد) و بعد از آن پودر ماهی کیلکا (۹۱ درصد)، پودر ماهی جنوب (۹۰ درصد)، پودر ماهی ترکیبی (۸۹ درصد) و آرد ضایعات مرغ (۸۳ درصد) قرار داشتند (P<۰.۰۵). مطالعه حاضر نشان داد که منابع گیاهی فرآوری شده قابلیت هضمی همانند آرد ماهی دارند، هر چند که می توان آرد ضایعات مرغ و کنجاله سویا را به عنوان جایگزین احتمالی آرد ماهی جهت فرمولاسیون جیره اقتصادی فیلماهی در نظر گرفت.

نویسندگان

میرحامد سید حسنی

Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University Guilan, Sowmeh Sara, Iran

مسعود سجادی

Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University Guilan, Sowmeh Sara, Iran

بهرام فلاحتکار

Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University Guilan, Sowmeh Sara, Iran

ایوب یوسفی

۲- International Sturgeon Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Rasht, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :