تخمین تابع تقاضای پول و بررسی ثبات آن در ایران

هدف از این مطالعه، تخمین تابع تقاضای پول در ایران برای دوره ۲Q ۱۳۶۴- ۴Q ۱۳۸۴، با استفاده از رویکرد وقفه توزیعی خودرگرسیونی ARDL است. نتایج تجربی نشان می‎دهد که رابطه بلندمدت و باثباتی بین حجم پول (M۱)، درآمد واقعی، نرخ تورم و نرخ ارز وجود دارد. این نتایج با تایید مبانی نظری، وجود رابطه منفی بین تابع تقاضای پول و نرخ تورم را به‎عنوان متغیر هزینه فرصت پول تایید می‎کنند. هم‎چنین ضرایب تخمینی نرخ ارز و درآمد واقعی مثبت و معنادارند که تئوری پرتفوی تقاضای پول را تایید می‎کنند. درخصوص بررسی ثبات تابع تقاضای پول (M۱) با استفاده از آزمون‎های CUSUM و CUSUMSQ، این تابع کاملا باثبات است، ولی در مورد تابع تقاضای پول (M۲) نمی‎توان چنین نتیجه‎ای را گرفت. بنابراین، بانک مرکزی به‎منظور کنترل سیاست پولی بهتر است ۱M را مورد توجه قرار دهد. طبقه‎بندیJEL : E۴۱ ، E۴۴، E۴

کلیدواژه ها:

آزمون‎های ثبات CUSUM و CUSUMSQ ، تابع تقاضای پول ، تورم ، تئوری پرتفوی تقاضای پول ، وقفه توزیعی خودرگرسیونی ARDL