ارزیابی تاثیر استفاده از شاخص‎های تحلیل تکنیکی بر بازده‎ی سهام‎داران

قابلیت پیش‎بینی قیمت سهام و استراتژی مناسب برای معامله‎ی سهام، موضوع بسیاری از تحقیقات است. یکی از مباحث مورد توجه در این حوزه، تحلیل تکنیکی می‎باشد. در این مقاله‎، اثر بخشی شاخص‎های تکنیکی با مقایسه‎ی بازده‎ی حاصل از به کارگیری آن‎ها با بازده‎ی حاصل از روش خرید و نگهداری از طریق آزمون مقایسه‎ی زوجی بررسی شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‎ها نشان می‎دهد که در سال ۸۲ بازده‎ی استراتژی خرید و نگهداری از شاخص‎های تکنیکی، بیش‎تر و در سال‎های ۸۳ و ۸۴ کم‎تراست، که می‎توان آن ‎را به تغییر در شرایط بازار نسبت داد. هم‎چنین از طریق آزمون اندازه‎های تکراری تفاوت در بازده‎ی حاصل از شاخص‎های تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال‎های مورد تحقیق بررسی شده است. نتایج نشان می‎دهد که بین متوسط بازده‎ی حاصل از شاخص‎‎های تکنیکی (به جزشاخص RSI) و متوسط بازده‎ی حاصل از روش خرید و نگهداری طی سال‎های ۸۲ تا ۸۴ تفاوت معنی‎داری وجود دارد. در نهایت برای ارائه‎ی نظری در مورد نوسان (پراکندگی) بازده‎ی حاصل از شاخص‎های نه‎گانه‎ی مورد بررسی، نسبت به نوسان بازده روش خرید و نگهداری، ضریب تغییرات بازده‎ی حاصل از به کارگیری نماگر‎های نه گانه ی تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال‎های مورد پژوهش محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که برخی از شاخص‎های مورد استفاده در این مقاله از پراکندگی بیش‎تری نسبت به روش خرید و نگهداری و برخی از آن‎ها از پراکندگی نسبی کم‎تری برخوردار بوده‎اند، هم‎چنین شاخص استوکاستیک با متوسط ضریب تغییرات ۱.۶۳، با ثبات ترین و شاخص میانگین متحرک موزون با متوسط ضریب تغییرات ۶.۹۹، بی‎ثبات‎ترین استرتژی معامله طی سال‎های ۸۲ تا ۸۴ و در مورد شرکت مورد بررسی است. طبقه‎بندی JEL: C۱۲، C۳۲، G۱۰، R۵۳

کلیدواژه ها:

آزمون مقادیر تکراری ، آزمون مقایسه‎ی زوجی ، بازارداغ ، روش خرید و نگهداری ، شاخص‎های تحلیل تکنیکی