بررسی تاثیر سبکهای عشق ورزی بر تعارضات زناشویی با توجه به نقش میانجی گری صمیمیت در بین زنان متاهل شهر راور

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبکهای عشق ورزی بر تعارضات زناشویی با توجه به نقش میانجی گری صمیمیت در بین زنان متاهل شهر راور صورت گرفت. این تحقیق از نوع تحقیقات همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل ۵۲۶ نفر از زنان متاهل شهر راور بود که به روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران ۲۲۲ نفر جهت توزیع پرسشنامه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مربوط به تحقیق از ۳ پرسشنامه استاندارد تعارض زناشویی )ثنایی و همکاران،)۱۳۸۷، صمیمت زوجین )ووندن بروک و هانس برتمن، )۱۹۹۵ و سبک های عشق ورزی )هندریک و هندریک، )۱۹۹۶ استفاده شد. برای محاسبه پایایی از ضریب الفای کرونباخ استفاده گردید که مقادیر آن برای پرسشنامه های تعارض زناشویی، صمیمت زوجین و سبک های عشق ورزی به ترتیب عبارتتد از؛ ۰/۷۶۷، ۰/۸۲۱، .۰/۸۱۳ برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزار SPSS۱۸ و همچنین جهت تعیین روابط بین متغیرها نیز از تکنیک مدلیابی معادلات ساختاری در نرم افزار LISREL ۸.۸۰ بهره گرفته شد. نتایج حاکی از تاثیر معنادار سبک های عشق ورزی بر صمیمیت، سبک های عشق ورزی بر تعارضات زناشویی و صمیمیت بر تعارضات زناشویی بود.

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، سبکهای عشق ورزی ، صمیمیت