تعیین کارایی اقتصادی صنایع ایران در بازه زمانی ۱۳۷۴-۱۳۸۹ (رویکرد فرامرزی)

با توجه به اهمیت کارایی در رشد و توسعه اقتصادی کشور، اندازهگیری کارایی برای کشورهای در حال توسعه، نظیر ایران که مراحل اولیه فرایند صنعتی شدن را طی میکند از اهمیت بیشتری برخوردار است. از این رو، در این پژوهش، با استفاده از تحلیل مرزی تصادفی (SFA) و رویکرد فرامرزی، کارایی اقتصادی (هزینه) و نسبت فراتکنولوژی (شکاف بین تکنولوژی هر صنعت با تکنولوژی متناسب با بهترین عملکرد صنعت که فعالیتهای صنعتی ایران توانایی رسیدن به آن را دارند) صنایع مختلف، در قالب سه گروه، با سطوح تکنولوژی گوناگون در بازه زمانی ۱۳۷۴ ۱۳۸۹ تعیین می شود. نتایج حاکی از آن است که متوسط کارایی اقتصادی برای صنایع مورد بررسی در محدوده ۴۲/۴۲ و ۱۵/۹۶ درصد، متوسط کارایی فرامرزی در محدوده ۲۰ و ۱۲/۸۹ درصد، و متوسط نسبت فراتکنولوژی نیز در محدوده ۴۷۱۱/۰ و ۹۷۶۵/۰ است. همچنین گروه وابسته به صنعت و ماشینآلات به لحاظ درصد متوسط کارایی گروهی و فرامرزی و متوسط نسبت فراتکنولوژی نسبت به گروههای وابسته به کشاورزی و وابسته به معدن، انرژی و سوخت عملکرد بهتری دارد. از طرفی، روند بهبود و رشد نسبت فراتکنولوژی و تغییرات کارایی در گروه وابسته به معدن، انرژی و سوخت در طول دوره مورد بررسی بیشتر و ملموستر است.

کلیدواژه ها:

تابع فرامرزی ، تحلیل مرزی تصادفی ، کارایی هزینه ، نسبت فراتکنولوژی