بررسی الگوی پارامتریک تزئینات معماری و فرش دستباف ایرانی با رویکرد بازشناسی ارزشهای فرهنگی

امروزه طراحی پارامتریک برای معماران حوزه ای ناشناخته نیست و کامپیوتر مخترع طراحی پارامتریک و باز تعریف کننده حرفه ی معماری نیست؛ بلکه ابزاری ارزشمند است که معماران را قادر ساخت تا ساختمانهایی با شرایط دقیق تر کیفی و کمی طراحی کرده و بسازند. اگر چه طراحی پارامتریک در سایر نقاط جهان، رویکرد جدیدی به شمار می آید، اما با بررسی آثار هنری در ایران، با نمونه هایی از این سبک طراحی بویژه در معماری و فرش دستباف مواجه میشویم. هدف این پژوهش، بررسی الگوی پارامتریک در دو هنر معماری و بافندگی فرش ایرانی است. در این پژوهش، به بررسی اصول و مبانی پارامتریک، فرهنگ و تطبیق تعاریف حاصل با نمونه موجود در ابنیه و فرش ایران پرداخته میشود تا از این رو رمز استفاده از طراحی مشابه پارامتریک در این دو هنر کاربردی، پدیدار گردد. روش گردآوری مطالب، به صورت کتابخانهای و اسنادی بوده و از طریق روش توصیفی تحلیلی به بررسی- نتایج حاصل در پژوهش پرداخته شده است. نتایج به دست آمده بر مشابهت حکمت استفاده از نقوش پارامتریک در معماری و فرش و فرهنگ ایران تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی پارامتریک ، معماری ، فرش دستباف ، فرهنگ