روندهای شکل گیری دینداری
محل انتشار: دوفصلنامه علوم اجتماعی، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOCIAL-9-2_003
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1400
چکیده مقاله:
بحث «روندهای شکل گیری دینداری»، موضوع نسبتا بدیع و کمتر کار شده ایست که جای آن در کنار بحث های «ریشه دین خواهی» و «منشا دین» خالی است. مقاله پس از تشریح محتوا، کاربرد و ضرورت های این موضوع، به بازشناسی و تفکیک الگوهای دیندارشدن می پردازد. تفکیک و جداسازی میان الگوهای دیندارشدن، با استفاده از سه معیار «عرضه یا تقاضای» دین، «قصدی یا غیرقصدی» بودن دینداری و «تقدم نظری یا عملی» داشتن این روند انجام شده است. «کشش های فطری» و «آمادگی های روانی» از الگوهایی هستند که ذیل تقاضا برای دین مطرح می شوند. «اکتساب» اما، شاخص ترین الگوی عرضه محور است. آنچه اما واقعی تر است و از رواج بیشتری هم برخوردار است، الگوی «توامانی» فطرت- اکتساب است. دیندارشدن ناشی از «محرومیت»، یا مواجهه با یک «اتفاق باشکوه» یا متاثر از «شخصیت های دینی»، به مسیرهای غیرقصدی تعلق دارند. مسیرهای «منطقی- عقلایی» و «انتخابگری» را هم باید در زمره الگوهای قصدی محسوب کرد که تنها درباره انسان های به لحاظ عقلی، رشید و بالغ امکان پذیر است. دست آخر به «دیندارشدن عملی» می رسیم که رایج ترین الگو در میان دینداران، خصوصا کودکان و نوجوان است. «الگوی شامل» اما واقع نگرانه ترین مسیر دیندارشدن را عرضه می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی رضا شجاعی زند
دانشگاه تربیت مدرس