ارائه مدل بمنظور مکانیابی بهینۀ محل احداث جایگاههای سوخت رسانی ( شهر تهران )

توسعۀ متوازن عناصر و اجزاء خدمات شهری همواره از اهداف برنامه ریزان در مدیریت شهری می باشد . شبکة جایگاههای سوخت رسانی از جملة اجزاء شبکة خدمات شهری است که به عنوان تأمین کنندة سوخت بخش حمل و نقل درون شهری ع مل نموده و به نوبة خود از لحاظ ملاحظات ترافیکی ٬ شهرسازی ٬ ایمنی و محیط زیست دارای اهمیت می باشد . توسعۀ صحیح و توزیع یکنواخت و متوازن جایگاههای سوخت رسانی دستاوردهای ارزشمندی بدنبال خواهد داشت؛ کاهش زمان و طول سفرهای سوختگیری ٬ سوختگیری در مجاورت محل سکونت و افزایش رفاه شهروندان ٬ دسترسی مناسب به محل جایگاههای سوخت رسانی ٬ عدم تشکیل گره های ترافیکی و عدم تشکیل صف در محل جایگاه ه ا ٬ افزایش ایمنی و کاهش هزینه های اقتصادی تأمین زمین؛ از جملۀ این دستاوردها می باشند . هدف از این پژوهش ٬ ارائه مدل ریاضی شبکۀ جایگاههای سو خت رسانی شهری و مکانیابی بهینۀ محل احداث آنها در قالب یک مسئلة برنامه ریزی ریاضی بر اساس مجموعه ای از اهداف ( تأمین تقاضا ٬ سهولت دسترسی ٬ کاهش ترافیک و . . . ) و دسته ای از محدودیتها ( ترافیکی ٬ شهرسازی ٬ ایمنی و . . . ) ٬ می باشد . ارزیابی وضعیت موجود جایگاههای سوخت ش هری در ایران ( ازجمله شهر تهران ) ٬ بیانگر عدم توجه به یک طرح کارشناسی جهت تعیین مکان بهینۀ محل احداث جایگاهها می باشد ٬ که این امر موجب توزیع مکانی نامناسب و غیر کارشناسی جایگاهها و در نتیجه ایجاد مشکلاتی در سطح شهر می گردد . لذا در این تحقیق ٬ شهر تهران بعنوان محدودۀ مورد مطالعه انتخاب شده و مدل مکانیابی بمنظور تعیین مکان احداث جایگاههای سوخت گاز طبیعی CNG در سطح شهر تهران ٬ اجرا شده است .