بررسی اثر تجارت بر نقل و انتقالات نیروی انسانی با استفاده از یک الگوی حداکثر درستنمایی پواسن نما (کاربردی از مدل جاذبه)

اثر تجارت بر تحرکات برون مرزی نیروی انسانی را می­توان از جنبه­های مختلف بررسی کرد. باز بودن اقتصاد خود اثرات متفاوتی بر دیگر شاخص­های اقتصادی و به طورکلی شرایط اقتصادی و از آن طریق رفاه جامعه دارد که خود بر تصمیم­گیری افراد در خصوص مهاجرت موثر است. این تحقیق با استفاده از یک الگوی حداکثر درستنمایی پواسن نما و با پیروی از مدل جاذبه­، به بررسی پدیده­ جریان مهاجرت از ۳۵ کشور مبدا به ۲۰ کشور عضو OECD در دوره­ی زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ پرداخته است. بر اساس نتایج الگو، افزایش تجارت کشورهای مقصد موجب افزایش جریان مهاجرت به آن کشورها (عامل جاذبه) و افزایش این شاخص در کشورهای مبدا جریان مهاجرت را کاهش می­دهد (عامل دافعه). هم چنین افزایش تولید ناخالص داخلی کشورهای مقصد، افزایش جمعیت کشورهای مبدا، افزایش حجم تجارت کشورهای مقصد و افزایش نرخ بیکاری کشورهای مبدا؛ عوامل جاذبه­ی جریان مهاجرت از کشورهای مبدا به کشورهای منتخب OECD شناخته شده­اند و کاهش این متغیرها می­تواند عامل دافعه مهاجرت تلقی شوند.طبقه­بندی JEL: C۲۳، F۱۶، F۲۲، F۴۱، J۶۱

کلیدواژه ها:

تجارت ، تحرکات برون مرزی نیروی انسانی ، حداکثر درستنمایی پواسن نما ، الگوی جاذبه