بررسی میزان غلظت سرب در آب و ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در تالاب بین المللی چغاخور

 آلودگی اکوسیستم ­های طبیعی با طیف گسترده ای از آلاینده­ های زیست محیطی به ­خصوص فلزات سنگین، در دهه ­های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. کپورمعمولی به دلیل بزرگی اندازه بدن و میانگین سنی بالاتر می ­تواند میزان بالایی از فلزات سنگین را در خود جذب نماید. هم­ چنین رژیم همه­ چیزخواری و استفاده از جانوران کفزی و نرم ­تنان توسط این ماهی، امکان تجمع مقادیر بالایی از فلزات سنگین را در اندام ­های مختلف این ماهی به­ خصوص کبد، کلیه و عضله فراهم ­آورده است. درپژوهشحاضر، میزان تجمع سرب در عضله ماهی کپور معمولی(Cyprinus carpio) و آب تالاب چغاخور مورد بررسیقرارگرفت. بدین ­منظور، تعداد۴۵ نمونه کپورمعمولی توسط تور صیادی به­ همراه ۴۵ نمونه آب در سه ایستگاه در تابستان و بهار ۱۳۹۵هر ۱۵ روز یک ­بار، نمونه ­برداری گردید. پساز تعیین سن، جنس و وزن هر نمونه ماهی و اندازه ­گیری پارامترهای فیزیکی شیمیایی آب، میزان فلز سرب در هر نمونه آب و ماهی بعد از عصاره­ گیری، با استفادهازدستگاه اسپکترومتریجذباتمی کورهگرافیتی مورد اندازه­ گیری قرار گرفت.نتایج نشان داد باقی مانده سرب در عضله ماهی کپور ۰/۲ میلی­ گرم بر کیلوگرم است که از میزان استاندارد سازمان بهداشت جهانی (۰/۵ میلی­ گرم بر کیلوگرم) پایین ­تر است ولی با افزایش میزان مصرف کودها و سموم شیمیایی احتمال دارد به ­تدریج میزان آلودگی افزایش یافته و به درجه خطر برسد. وجود فعالیت­ های کشاورزی گسترده درحاشیه تالاب، از عوامل ورود پساب ناشی از کودها و سموم کشاورزی است که حیات آبزیان را تحت تاثیر قرار داده است.

کلیدواژه ها:

تالاب چغاخور ، چهارمحال بختیاری ، ماهی کپورمعمولی ، پارامترهای زیست شناختی