سنجش مقدار روی در بافت های ماهی شهری معمولی صید شده درمناطق شمالی خلیج فارس

دراین تحقیق مقادیر روی موجود در بافت های کبد، عضله به عنوان مهمترین بافت خوراکی و پوست ماهی تجاری وابسته به کف ، با نام محلی شهری معمولی(Lethrinus nebulosus) تهیه شده از صیدگاه های بندرعباس و بندر لنگه در بازه زمانی پاییز ۱۳۸۶ تا بهار ۱۳۸۷ اندازه گیری شد. نمونه ها پس از آماده سازی و هضم بوسیله دستگاه مایکروویو با دستگاه جذب اتمی کوره ای THERMO مدل (FS ۹۵ مورد انالیز قرار گرفتند. میانگین وزن ماهیان مورد مطالعه بر حسب گرم برابر با (۳۰۵۴- ۳۰۸) ۷/۱۳۲۰ و به ترتیب میانگین غلظت روی در بافت های کبد، عضله و پوست برابر با (۸۵۶/۰ – ۰۳۹/۰) ۳۲۶/۰ ، (۲۶۵/۰ – ۰۴۱/۰) ۰۸۴/۰ و (۰۵۰۸/۰ – ۰۰۱۱/۰ ) ۰۲۲۸/۰ میکروگرم بر گرم وزن خشک بود. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان داد همبستگی مثبت بین وزن کبد و مقدار روی در کبد ( ug/g dw) وجود دارد (p < ۰/۰۵) تفاوت معنی داری بین مناطق از نظر مقدار روی موجود در پوست و نیز بین فصول از نظر مقدار روی در پوست و عضله وجود داشت(p < ۰/۰۵) . مقایسه میانگین غلظت روی موجود در این بافت ها با مقادیر ارائه شده در کشورهای دیگر سواحل خلیج فارس(قطر، عمان ، امارات متحده عربی ) نشان میدهد که مقدار روی کمتر از مقادیر گزارش شده دراین کشورهاست. بر اساس نتایج، غلظت های یافت شده در نمونه ها و مقادیر مجاز تعیین شده توسط مراجع جهانی، مقدار روی موجود دراین ماهیان تاثیر منفی بر سلامتی انسان ندارد.

کلیدواژه ها:

عناصر کم مقدار ، تجمع زیستی ، آلودگی ، کیفیت گوشت ماهی