نسبت طراحی با تحقیق جستاری در بنیان های نظری چگونگی پیوند تحقیق به طراحی معماری

پیچیدگی مسائل پیش روی طراحان و نیاز به دانش های مرتبط با معماری، لزوم پیوند دادن قلمروهای طراحی و تحقیق را بیش از پیش آشکار می کند. گرچه ارتباط تنگاتنگی میان این دو گستره در نظر و عمل وجود دارد، با این وجود شناخت طراحان از آن دو و مرزهای میان آن ها همچنان آکنده از ابهام است. نوشتار حاضر به این موضوع می پردازد که چگونه ره آورد سفر به دنیای تحقیق می تواند به طراح در فرایند آفرینش معماری یاری رساند. از این رو پس از شناخت دو قلمروی طراحی و تحقیق، در پی یافتن زمینه های اشتراک و افتراق میان آن ها در محتوا و روش است. از سوی دیگر به نقش ویژه تحقیق در راستای شناخت مسئله و فرایند طراحی خواهد پرداخت.این پیوند در ابتدا((شناخت و برنامه ریزی) و انتهای(ارزیابی و اجرا)فرایند طراحی نقش آشکارتری را نسبت به مرحله ابداع طرح مایه، که در آن تحقیق در لایه های زیرین آگاهی حضوری پنهان دارد، خواهد داشت. همچنین تحقیق و روش علمی به عنوان حلقه واسطی میان طراحی و علوم، تاثیر ویژه ای در آموزش پذیر ساختن طراحی و علوم مرتبط با معماری خواهد داشت. بدین ترتیب هرچند طراحی نمی تواند بر بنیادهای علمی محض استوار شود ولی می باید مبتنی بر بالاترین سطح از فراست و دانشی فراگیر باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، تحقیق ، فرایند طراحی ، روش علمی ، خلاقیت