رابطه فقر و محرومیت با ابعاد چهارگانه خانواده

فقر به معنای عدم کفایت هزینه های فرد و افراد متکفل در خانواده، از عوامل مهم در گسیختگی نهاد خانواده است کهپیامدهایی همچون کاهش باروری، روابط ناسالم بین افراد خانواده، تضعیف روابط عاطفی زوجین را به همراه دارد و درتبعات مسائلی چون رشد طلاق، فرار از خانه، اعتیاد، فحشا، خودکشی، کودک کار، کودک همسری و ... نقش ایفا می کند واین امر لزوم بررسی دقیق رابطه میان فقر و خانواده را دوچندان می سازد.برای شناخت دقیق مسئله، به روش ترکیبی، تلفیقی با رویکرد جامعه شناختی و تحقیق کیفی پیمایش ها و مطالعات میدانی،به موضوع خانواده و رابطه آن با فقر پرداخته شده و شیوه گردآوری، مطالعات اسنادی و کتابخانه ای است.یافته های پژوهش بیانگر آن است که فقر و محرومیت، باعث اختلال در کارآمدی نهاد خانواده شده است و این فقر اقتصادیبه مرور تبدیل به فقر فرهنگی و در نتیجه تضعیف خانواده در ابعاد مختلفش گردیده است. باوجود این باید دانست هنوزتشکیل و استحکام نظام خانواده از اهداف جوانان ایرانی دانسته میشود؛ ازاینرو ضروری است مشکلات اقتصادی و احساسفقر و محرومیت نسبی در جامعه، تا حد امکان کاهش یابد. به نظر می رسد ایجاد نهاد مستقل یعنی وزارت خانواده برایمقابله با موازیکاری و اقدامات جزیره ای با رویکرد مرکزی شفاف، پاسخگو، ناظر و چابک در اجرایی نمودن راهبردهایپژوهشی، امری الزامی باشد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، فقر ، محرومیت نسبی ، ازدواج ، وزارت خانواده