رابطه صمیمیت زناشویی و ابرازگری هیجانی در نظام خانواده با تاکید بر آموزه های اسلامی

صمیمیت، جنبه ای مهم و پیچیده از یک رابطه زناشویی است که مستلزم آگاهی، درک عمیق، پذیرش و بیان افکارو احساسات است. نتایج مطالعات و تجربیات بالینی نشان می دهند ریشه بسیاری از مشکلات و تعارضات زناشویی، فقدانصمیمیت و سردی روابط بین فردی و ضعف در ابرازگری هیجانی در نظام خانواده است. هدف از انجام این پژوهش علاوهبر بررسی رابطه صمیمیت زناشویی با ابرازگری هیجانی زوجین، مطالعه نگرش اسلامی به منظور شناسایی راهکارهایتقویت کننده صمیمیت در روابط خانواده بود. پژوهش حاضر از نوع کیفی و کمی بوده که در بخش کیفی با استفاده ازروش توصیفی- تحلیل به بررسی آیات و روایات مرتبط با موضوع پژوهش پرداخته است. در بخش کمی روش انجام پژوهش توصیفی با استفاده از روش همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۷۰ نفر از کارمندان متاهل پارکفناوری پردیس بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه های صمیمیت زناشویی باگاروزی(۲۰۰۱) و ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰) را تکمیل و به منظور تحلیل داده ها از روش رگرسیون چند متغیری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان دادند که سبک ابرازگری هیجانی مثبت می تواند صمیمیت بین زوجین را به صورتمثبت و معنادار پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

صمیمیت زناشویی ، ابرازگری هیجانی ، مودت ، رحمت ، سکون