رابطه طولی-وزنی و الگوی رشد میگوی اروپایی (Palaemon elegans) در سواحل استان گیلان

در حوضه جنوبی دریای خزر، میگوی اروپایی (Palaemon elegans) از فراوانی زیادی برخوردار بوده و نقش مهمی در زنجیره غذایی این منطقه بازی می کند. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات زیست سنجی، تعیین روابط طولی-وزنی و الگوی رشد این گونه در سواحل استان گیلان بوده است.سه ایستگاه در آب های ساحلی استان گیلان انتخاب و ۹۷۷ قطعه میگو P. elegans از فروردین تا اسفند ۱۳۹۸ به صورت ماهانه در این مکان ها صید شدند. در هر مرحله نمونه برداری فاکتورهای محیطی اندازه گیری و نمونه ها پس از تثبیت به آزمایشکاه منتقل و بر اساس استانداردها مورد زیست سنجی قرار گرفتندو داده ها بر اساس جنسیت و سه مرحله قبل، زمان و بعد تخم ریزی دسته بندی شدند. نتایج نشان دادند که ماده ­ها از میانگین وزن بیش تری نسبت به نرها برخوردار و میانگین وزن کل ماده ها­  در قبل، زمان، بعد تخم ریزی به ترتیب ۰/۷۵۹، ۱/۲۴۶، ۰/۵۱۸ گرم و میانگین وزن نرها­ به ترتیب ۰/۶۶۳، ۰/۹۰۰ و ۰/۳۳۷ گرم بوده و در هر دو جنس اختلاف معنی دار در بازه ­های زمانی وجود داشت (۰/۰۵>P). اختلاف معنی دار در صفات طول کل، طول کاراپاس، طول پروپود و وزن کل در بازه ­های زمانی تعیین شده نیز مشاهده گردید (۰/۰۵>P). بررسی رابطه  طولی - وزنی نشان دادند که مقدار b در میگو های نر و ماده نزدیک به ۳ و از نوع آلومتریک مثبت برخوردار بودند، البته این رابطه همواره در نرها بیش تر از ماده ­ها و در زمان تخم ریزی با کاهش قابل توجه ای در جنس های ماده به دلیل تغیرات فیزیولوژیک مشاهد شد (۰/۰۵>P).

کلیدواژه ها:

دریای خزر ، Palaemon elegans ، رابطه طولی-وزنی ، الگوی رشد ، زیست سنجی