سنجش مطلوبیت پیاده مداری بر اساس مولفه های کیفی پیاده روی (مطالعه موردی: مرکز تجاری شهرکرمان)

    پیاده­راه­ها نقش مهمی در حیات مدنی جامعه دارند و می­توانند سرزندگی به مناطق مرکزی شهر آورده و مردم را تشویق به حضور داوطلبانه در شهر کند. با ورود اتومبیل به شهرها  نقش پیاده در شکل­گیری فضاهای شهری کمتر شده و از اهمیت آن کاسته شده است. با توجه به این امر، هدف پژوهش حاضر، سنجش مطلوبیت پیاده­مداری در مرکز تجاری شهر کرمان می­باشد. روش تحقیق توصیفی-­تحلیلی مبتنی بر شیوه میدانی(پرسش­نامه) می­باشد. جامعه آماری پژوهش شامل افراد پیاده­رو و ساکن مرکز تجاری شهر کرمان می­باشد که به صورت تصادفی، ۲۸۴ نفر از افراد پیاده­رو و ساکن در طول یک هفته و ۳۰ نفر از متخصصین، به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. پایایی داده­ها بوسیله آزمون کرونباخ ۸۱۸/۰ محاسبه شد. برای تحلیل داده­ها از ­رگرسیون گام به گام و تی دو نمونه­ای مستقل، همچنین جهت اولویت­بندی و ضریب اهمیت معیارها، از تکنیک­ BWM در قالب نرم­افزار LINGO استفاده شد. نتایج رگرسیون گام به گام حاکی از آن است که مولفه فعالیت اجتماعی با بتای ۲۴۹/ بیشترین تاثیر و مولفه ایمنی و امنیت با ضریب بتای ۱۳۸/ کمترین تاثیر را بر پیاده­روی مرکز تجاری شهرکرمان دارد. نتایج تی دو نمونه مستقل نشان می­دهد در سطح معناداری (۰۵/۰) درصد بین میانگین سنجش وضعیت پیاده­روهای مرکزی تجاری از دید دو جامعه افراد پیاده(۲۸/۲) و متخصصین(۲۹/۲) اختلاف معناداری وجود ندارد و هر دو جامعه وضعیت پیاده­مداری مرکز تجاری شهر کرمان را بر اساس مولفه­های کیفی پیاده­روی، در وضعیت نامطلوب سنجیده­اند. نتایج مدل BWM  نشان می­دهد که شاخص ایمنی و امنیت با مقدار ۱۶۹/۰ در رتبه اول و نفوذ­پذیری و دسترسی با مقدار ۱۴۷/۰ در رتبه دوم، ساختار، فرم با مقدار ۱۴۲۶/۰در رتبه سوم، جذابیت و سرزندگی با مقدار  ۱۴۲۲/۰در رتبه چهارم، تسهیلات با ۱۳۸/۰مقدار در رتبه پنجم، کاربری­های مختلط با مقدار ۱۳۵/۰در رتبه ششم و نهایتا معیار فعالیت­های اجتماعی یا مقدار ۱۲۳/۰در رتبه هفتم قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

مطلوبیت پیاده مداری ، مولفه های کیفی پیاده روی ، مرکز تجاری ، شهر کرمان