بررسی تحمل و تجمع کادمیوم در گیاهچه های شیرین بیان

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SCJS-8-3_006

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

چکیده مقاله:

گیاه پالایی یک فناوری برای خارج کردن یا غیر فعال کردن آلوده کننده ها از محیط می باشد. در این تحقیق توانایی گیاه شیرین بیان برای گیاه پالایی ، تجمع و تحمل کادمیوم بررسی گردید. بذرهای دو واریته glabra و glandulifera از گیاه شیرین بیان Glycyrrhiza glabra در گلدان کاشته شدند و توسط آب مقطر(گروه شاهد ) و محلول ۲۰۰ و ۱۰۰ میکرومولار کلرید کادمیوم (گروه تیمار) آبیاری شدند.گیاهان پس از ۲۰ روز مورد بررسی قرارگرفتند وزن خشک ریشه در هر واریته و طول ریشه در واریته glandulifera کاهش معنی داری را نسبت به نمونه های شاهد نشان دادند. در حالی که وزن تر و خشک ساقه ، طول ساقه و وزن تر ریشه در هر دو واریته و طول ریشه درواریته glabra تفاوت معنی داری را با گروه شاهد نشان ندادند، و هیچ نوع علائم مسمومیت از قبیل سوختگی و قرمز شدن بافت مشاهده نگردید؛ که بیانگر توانایی گیاهچه های شیرین بیان به تحمل کادمیوم در غلظت فوق می باشد . گیاهانی که قادر باشند ، بیش از ۱۰۰ میلی گرم کادمیوم رادر هر کیلوگرم وزن خشک اندام های هوایی تجمع دهند به عنوان گیاهان بش از حد انباشته کننده کادمیوم معرفی شده اند. بر اساس نتایج حاصل میزان کادمیوم جذب شدهدرا ندام های هوایی این گیاهچه ها در دو واریته glabra و glandulifera به ترتیب ۹/۱۴۷- ۹/۱۱۶ و ۵/۱۱۹- ۰/۱۱۶ میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک گیاه می باشد . لذا گیاه شیرین بیان را می توانبه عنوان یک گیاه بیش از حد انباشته کننده کادمیوم معرفی نمود که استفاده از آن در جهت پاکسازی محیط های آلوده به کادمیوم نویدبخش می باشد .

کلیدواژه ها:

بیش از حد انباشته کننده ، شیرین بیان ، کادمیوم ، گیاه پالایی

نویسندگان

مرضیه سرمدی

دانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی

محبوبه ایرانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی

فرانسواز برنارد

دانشیار گروه بیوتکنولوژی و فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید بهشتی