ارزیابی میزان آمادگی دانشگاه برای استقرار آموزش عالی ناب (موردمطالعه: دانشگاه تهران)

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی میزان آمادگی «دانشگاه تهران» برای استقرار آموزش عالی ناب است. این پژوهش، از نظر روش، کاربردی و از منظر گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان «پردیس فنی مهندسی و علوم اجتماعی رفتاری دانشگاه تهران» است که تعداد ۲۳۳ نفر به شیوه نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر­ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و سازه و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ موردبررسی و تایید قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های کالموگراف اسمیرنوف، تی تک­نمونه ای، تی دو گروه مستقل، فریدمن و تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزارهای Lisrel و SPSS بررسی و تحلیل شد. یافته های پژوهش با استفاده از داده های تجربی نشان داد که نمره کل ارزیابی آمادگی دانشگاه تهران برای استقرار آموزش عالی ناب و مولفه های آن، پایین تر از میانگین نظری ۳، است. علاوه بر آن از نظر کارشناسان دانشگاه مولفه های آموزش عالی ناب به­ترتیب اهمیت عبارت­اند از: ۱. رهبری و تعهد مدیریت؛ ۲. تمرکز و توجه به دانشجویان؛ ۳. انتخاب افراد مناسب؛ ۴. راهبرد و چشم انداز دانشگاه؛ ۵. منابع. 

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ناب ، دانشگاه ناب ، تفکر ناب ، ارزیابی آمادگی استقرار ، دانشگاه تهران