ترس از افتادن و تعادل ایستا و پویا در سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲: یک مطالعه تحلیلی-مقطعی

مقدمه و هدف: افتادن و ترس از افتادن در سالمندان مبتلا به دیابت یک مشکل شایع است. تشخیص افراد در معرض خطر از اهمیت زیادی برخوردار است. تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ترس از افتادن با تعادل ایستا و پویا در سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ طراحی واجرا گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی، ۱۳۴ سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲ انتخاب شدند. با استفاده از شاخص بین المللی کارآمدی افتادن FES-I)) ترس از افتادن مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس آن بیماران به دو گروه با و بدون ترس از افتادن تقسیم شدند. آزمونهای تعادلی ایستادن روی یک پا و راه رفتن در مسیر باریک برای هر یک از نمونه ها در هر دو گروه انجام شد. سپس داده ها در نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: از مجموع ۱۳۴ نفر سالمند، ۲۶/۱ درصد سابقه  افتادن داشتند، ۷۰/۹ درصد مبتلا به نوروپاتی بودند و بیش از نیمی از آنها ترس از افتادن را تجربه کرده بودند (۵۱/۵ درصد). عملکرد ایستا و پویای سالمندان در گروه با ترس از افتادن و بدون ترس از افتادن تفاوت معنی داری را  نشان داد. بدین معنا که نتایج آزمون های تعادلی در گروهی که ترس از افتادن داشتند نسبت به گروه بدون ترس از افتادن نتایج ضعیفتری را نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد تعادل ایستا و پویا در سالمندانی که ترس از افتادن داشتند به طور معنی داری ضعیف تر است. پیشنهاد می شود ضمن مشاوره روانشناسی سالمندان مبتلا به دیابت که ترس از افتادن دارند، تمرینات ورزشی و تعادلی برای ایشان برنامه ریزی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

Falling ، Balance ، elderly ، Type II diabetes. ، افتادن ، تعادل ، سالمند ، دیابت نوع دو