راهبرد امنیت اجتماعی در دولت علوی (ع)

امنیت فردی و اجتماعی و چگونگی تامین آن از دیرباز تاکنون، از بدیهی ترین و مهمترین موضوعات جوامع بشری و حکومت ها بوده است.اسلام نیز به عنوان کاملترین ادیان درمقوله امنیت اجتماعی راهبرد و طرح خاص خود را دارد. دوران حکومت امام علی(ع)، باوجود کوتاهی، نمونه کوچک و نمادینی از حکومت اسلامی بود که از جنبه نظری وعملی در بررسی اندیشه حکومتی اسلام ناب، اهمیت زیادی دارد. آن امام همام(ع) خود، به عنوان جانشین برحق رسول گرامی اسلام(ص)، نقشی بی بدیل درعملی کردن نظریه حکومت مبتنی برارزش های دین اسلام داشته است. هدف ازاین نوشتار،علاوه بر بررسی اجمالی رویکردهای مختلف در خصوص امنیت اجتماعی، بررسی این مفهوم از دیدگاه امام علی(ع) از زوایای مختلف و شناسایی راهبردهای آن حضرت در تامین امنیت فردی و اجتماعی ممکن، با استفاده از روش کتابخان های و مطالعه اسناد و منابع (روش اسنادی) است.  این نوشتار بر آن است که نشان دهد حضرت علی(ع) علاوه برتلاش برای استقرار حکومت دینی کارآ ومقتدر، کوشش برای نجات کشتی توفان زده اسلام در دوران پس از پیامبر (ص) و اصلاح انحرافات دربازسازی نظری وعملی حکومت به ویژه در بعد امنیت اجتماعی و رابطه قدرت و امنیت و ترسیم و تحقق راهبردهای موثر تامین امنیت اجتماعی با اولویت سازو کارهای نرم بر ابزار سخت نیزتوفیق زیادی کسب کرد که پیروی از آن به اندیشمندان و متولیان امنیت اجتماعی توصیه می شود.  از یافته های اصلی مقاله پیش رو، می توان به حرکت امام علی(ع) بر اساس قوانین شرع، توجه به نقش برجسته مردم در تامین امنیت اجتماعی، در نظر گرفتن کرامت انسانی، انسجام اجتماعی، تقدس زدایی از قدرت و استخدام آن درنیل به اهداف دین مبین، پرهیزاز استبداد، استفاده از ابزارهای ایجاد امنیت اجتماعی در دو بعد نرم و سخت با محوریت اخلاق و شرع و... اشاره کرد.