رابطه هوش اخلاقی با نگرش به بی وفایی در فرزندان با و بدون تجربه بی وفایی پدرومادر

بی وفایی زناشویی پدرومادر برای فرزندان تنش زاست و فرزندان در هر سنی که باشند تحت تاثیر بی وفایی آن ها قرار می گیرند. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی هوش اخلاقی، با نگرش به بی وفایی در دو گروه از فرزندان با و بدون تجربه بی وفایی پدرومادر انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را، همه افراد بالای ۱۸ سال با و بدون تجربه بی وفایی پدرومادر مناطق چهارگانه شهر تهران در سال ۱۳۹۶ - ۱۳۹۵ تشکیل می دادند که با استفاده از روش تحلیل توان تعداد ۲۱۲ نفر از این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با به کارگیری پرسشنامه های هوش اخلاقی لنیک و کیل ۲۰۰۵ و نگرش به بی وفایی ویتلی ۲۰۰۶ گرد آوری شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های t مستقل و z فیشر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، میان نگرش به بی وفایی در دو گروه از فرزندان با و بدون تجربه بی وفایی پدرومادر تفاوت معنی داری وجود دارد (۰.۰۵>p)، همچنین از میان ده مولفه هوش اخلاقی دو مولفه وفای به عهد (p<۰.۱۵, f=۲.۰۷) و عمل کردن مبتنی بر اصول، ارزش ها و باورها (p<۰.۰۹, f=۲.۹۴) در فرزندان با و بدون تجربه بی وفایی پدرومادر همبستگی معنی داری وجود داشت. نتایج آزمون z فیشر نیز نشان داد هنگامی که دو متغیر هوش اخلاقی و نگرش به بی وفایی در هر دو گروه مورد هم سنجی قرار گرفتند، تفاوت معنی داری میان دو گروه مشاهده نشد. اما یافته های پژوهش روشنگر این است که علاوه بر خانواده اصلی، فرهنگ، سن، جنسیت و تفاوت های رشدی بتواند بر دیدگاه فرزندان از هوش اخلاقی و نگرش بر بی وفایی تاثیر بگذارد.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، نگرش به بی وفایی ، بی وفایی پدرومادر