بهره برداری تجاری از شهرت درگذشتگان

شهرت تنها متعلق به زمان حیات نیست، پس از مرگ نیز، ادامه دارد. حتی ممکن است با وقوع مرگ، شهرت شخص بیشتر نیز بشود. پرسش اصلی این است که از لحاظ حقوقی، شهرت شخص پس از مرگش متعلق به کیست؟ آیا همچون اموال، به وراث خواهد رسید یا آنکه سرنوشت متفاوتی خواهد داشت؟ برای پاسخ گویی به این پرسش، می توان شهرت شخص را حقی غیرمالی و وابسته به خود شخص معرفی کرد که با مرگ او خاتمه می یابد اما حقیقت این است که عرف، شهرت شخص را همچون مال می بیند، لذا پرداخت پول در برابر استفاده از آن را موجه تلقی می کند. در نتیجه، به نظر می رسد تلقی شهرت به عنوان مال ترجیح داشته باشد. در این راستا، حق مورد بحث نیز، همانند دیگر حقوق مالی پس از فوت شخص به ورثه او خواهد رسید. پیشگیری از دارا شدن بلاجهت شرکت های تجاری در استفاده از شهرت دیگران و جلوگیری از فریب مصرف کنندگان به عنوان موید همین باور قابل ذکر هستند. در حقوق آمریکا، آلمان و فرانسه گرایش غالب به همین سمت است. در حقوق ایتالیا، رویه واحدی قابل احراز نیست. در نظام حقوقی ما، با توجه به سکوت ادبیات حقوقی، تلاش می شود در این مقاله، امکان ارث بری وراث از شهرت مورث شان بررسی شود. در نهایت نیز، مهم ترین دستاورد این مقاله، پذیرش این نکته است که حق بهره برداری از شهرت پس از فوت اشخاص به وراث شان خواهد رسید. در این مقاله، با استفاده از روش کتابخانه ای مطالب مرتبط در این زمینه گردآوری و سپس، ارزیابی و تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

شهرت ، شخصیت ، ارث ، مال ، درگذشته