اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر خستگی عصبی عضلانی، قدرت و الکترومایوگرافی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات حاد کشش PNF عضله مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضله موافق در مفصل زانو افراد غیر ورزشکار بود. روش شناسی: پانزده نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی (۳/۱±۷/۲۱ سال ، ۰۲/۷±۹/۱۸۰ سانتی متر و ۸/۹±۲/۷۵  کیلو گرم) بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. نمونه های تحقیق، آزمون های پرش ارتفاع، حداکثر گشتارو تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعتهای ۶۰ و ۳۰۰ درجه بر ثاینه و همچنین آزمون ۲۵ تکرار حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو با سرعت ۶۰ درجه بر ثانیه را جهت خستگی، اجرا کردند. اطلاعات الکترومایوگرافی از عضلات پهن جانبی و دوسر رانی در حین اجرای آزمون خستگی ثبت شد. از روش آماری t تست وابسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج آماری پژوهش نشان داد که در حداکثر گشتاور تولیدی آیزوکینتیک در حین باز کردن مفصل زانو در سرعت ۶۰ درجه بر ثانیه (۲۵۷ در مقابل  ۲۵۷ نیوتن بر متر: ۹۴۵/۰P=) و در سرعت ۳۰۰ درجه بر ثانیه ( ۱۴۵ در مقابل ۱۴۶ نیوتن بر متر: ۷۵۴/۰P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری وجود ندارد. در مقدار پرش عمودی ارتفاع نیز به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش هیچ تفاوت معنا داری یافت نشد (۳/۵۴ در مقابل ۱/۵۳ سانتی متر: ۳۵۸/۰P=). همچنین در مقدار درصد کاهش فرکانس میانه  عضله پهن جانبی چهار سر ران (۳/۱۴ در مقابل ۸/۴ درصد: ۱۶۱/۰P=) و خستگی کار عضلات موافق (۶/۴۹ در مقابل ۸/۴۹ درصد: ۸۹۱/۰P=) به ترتیب بین گروه کشش و گروه بدون کشش تفاوت معنا داری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که انجام کشش حاد PNF عضلات مخالف بر حداکثر گشتاور، مقدار پرش عمودی ارتفاع و خستگی عضلات موافق  تاثیر معناداری ندارد، بنابراین ممکن است استفاده از این شیوه قبل از تمرین، تاثیر مثبتی بر افزایش عملکرد عضلات موافق نداشته باشد.