تعیین مشخصات پلی اتیلن با چگالی پایین تجاری با روشهای دستگاهی پیشرفته

پلی اولفین ها کاربرد فراوانی در بخشهای گوناگون از بسته بندی تا اسباب بازی دارند. برای شناسایی یک پلی اولفین میتوان از روشهای دستگاهی گوناگونی مانند FTIR، طیف سنجی جرمی، XRD، DSC و غیره بهره برد. هر کدام از این روشها ویژگی های خاص خود را دارند و هر یک برای تعیین بخشی از خواص پلیمر مورداستفاده قرار میگیرند. گاهی نتیجه ی به دست آمده از یکی از روشها توسط دیگری نیز تایید میشود و لذا، اعتبار بیشتری به کار می بخشد. در این پروژه، مشخصات گوناگون پلی اتیلن تجاری m-۲۴۲۰H با استفاده از روشهای FTIR، طیف سنجی رامان، XRD، DSC و SEM تعیین شده است. نتایج رامان و FTIR نشان دادند که نمونه دارای ساختار LDPE میباشد. میزان غیراشباعیت و کریستالینیتی نمونه (FTIR) به ترتیب برابر با ۰/۲ و ۱/۵۳ است. پیک های موجود در ۸۸۷ cm-۱ و ۸۹۵ cm-۱ نشاندهنده ی حضور شاخه های هگزیل و بوتیل در نمونه میباشند. قوی تر بودن پیک ۸۸۷ cm-۱ نسبت به پیک ۸۹۵ cm-۱ تعداد بیشتر شاخه های هگزیل در مقایسه با شاخه های بوتیل را نشان میدهد. مقادیر %۲۲ و %۳۶ به ترتیب با درصد کریستالینیتی به دست آمده از روش های DSC و XRD مرتبط هستند. تحقیقات نشان میدهند که تفاوت در کریستالینیتی از اختلاف در دستگاه های اندازه گیری ناشی میشود و کریستالینیتی به دست آمده از روش DSC از اعتبار بیشتری برخوردار است. مورفولوژی نمونه نیز با SEM تعیین شده است و بیان میکند که نمونه دارای سطوحی صاف و یکدست میباشد.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن ، LDPE ، FTIR ، XRD ، DSC ، SEM ، رامان ، کریستالینیتی ، غیراشباعیت.