مطالعه آزمایشگاهی جذب گاز اتیلن در حلال NMP درحضور نانو ذره نقره

در این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی جذب گاز اتیلن در نانوسیال ان-متیل پیرولیدن و نقره پرداخته شد. آزمایشها در یک ظرف تماس دهنده گاز-مایع به همراه یک همزن مغناطیسی که با یک شدت ثابت می چرخد انجام شد. همزن مغناطیسی موجب اختلاط کامل و پایداری مناسب نانو ذره در حلال میشود. آزمایش در فشار های ۴ و ۶ و ۸ بار و دماهای ۵ و ۲۵ و ۵۵ درجه سلسیوس و غلظتهای ۰/۰۵ و ۰/۱ گرم بر لیتر انجام شد. حلال پس از ترکیب با پودر نانو نقره در دستگاه التراسونیک قرار گرفت تا همه مواد نانو به شکل یک دست در حلال توزیع شده و از تجمع یا به اصطلاح کلوخه شدن پودر نانوذره جلوگیری به عمل آید. زمانی که از پایداری حلال از طریق روشهای مختلف (مثلا عکسبرداری در ساعات مختلف) اطمینان حاصل شد، پس از آن شروع به استفاده از حلال در آزمایش شد. یافته های حاصل از آزمایشها نشان داد که جذب گاز در حلال با حضور پودر نانو نقره در زمان کمتری صورت پذیرفت. نمودارهای سینتیکی جذب در دماها و فشارهای مختلف مورد مقایسه و بررسی قرار داده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که با افزایش غلظت نانو ذره، جذب حلال افزایش مییابد در غلظت بالاتر این افزایش جذب کمتر میشود . محتملترین علت را میتوان همان انباشتگی یا کلوخه شدن ذرات دانست. پس در فرایند جذب، باید به دنبال غلظت بهینه نانوذرات بود. در ادامه داده های تعادلی جذب گاز اتیلن در سیال ان متیل پیرولیدن و همچنین در نانو سیال و نقره بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که میزان تعادلی جذب در شرایط مختلف با حضور نانو ذره و افزایش غلظت آن، افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

حلالیت گاز ، اتیلن ، - N متیل پیرولیدون ، نانو ذره