مروری بر مطالعات و بررسی کاربرد غشاهای پلیمری در فرایند تراوش تبخیری جهت جداسازی ترکیبات آلی فرار از محلولهای آبی

تراوش تبخیری به عنوان یک فناوری غشایی نوید بخش است که جهت جداسازی مخلوطهای مایع با نقطه جوش نزدیک به هم یا آزئوتروپ، مواد بیولوژیکی حساس به گرما، آب یا مواد آلی از مخلوطهای که اجزای آنها برای جداسازیهای مختلف شیمیایی و زیستی ضروری است، مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به سادگی کارکرد آن، امکان کار در دماهای بالا، کاهش مقدار مواد شیمیایی مورد نیاز و عدم نیاز به مواد ثانویه تراوش تبخیری به عنوان جایگزین مناسبی برای فرایندهای مرسوم نظیر تقطیر یا روشهای پیچیده دیگر شناخته شده است. به طور کلی این فرایند در سه حوزه مختلف آبزدایی از الکلها یا سایر محلولهای آلی، آلیزدایی از محلولهای آبی، جداسازی آلی-آلی به کار میرود. در این پژوهش مروری اجمالی بر مطالعات پیشین کاربرد آلیزدایی از محلولهای آبی و غشاهای مورد استفاده آن انجام شده است و همچنین فرصتهای پیشرو جهت بهبود عملکرد غشاهای تراوش تبخیری در جداسازی مواد آلی فرار به طور مختصر مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تراوش تبخیری ، ترکیبات آلی فرار ، فرایندهای غشایی ، غشاهای پلیمری