هرمنوتیک و تاثیر آن بر فهم متون دینی

هرمنوتیک را می توان با عنوان فشرده «دانش تفسیر متون» معرفی نمود. علم هرمنوتیک برای رشته هایی که با متون دینی سروکار دارند، اهمیت بسزایی دارد. در این مقاله ابتدا با تعریفی اجمالی از هرمنوتیک، به تاثیر آن بر فهم متون دینی اشاره شده، با تبیین نظریه مولف مداری، مفسرمداری و متن مداری، هدف از تفسیر متون دینی، درک قصد و مراد جدی صاحب سخن دانسته شد; یعنی تفسیر متن دینی، مولف مدار است. از طرفی، تفسیر متن دینی، متن محور نیز هست; یعنی از مجرای متن به دنبال درک مراد مولف می گردد; بدین معنا که مراجعه به متن و ساختار زبانی، پلی است برای رسیدن به قصد و نیت مولف. تفسیر متن دینی نه آن چنان «متن محور» است که مولف را نادیده بگیرد و نه آن چنان مولف محور است که به جای آغاز از متن، با روان شناسی گروی، مستقیما به دنبال جغرافیای فکری و فرهنگی و اجتماعی مولف باشد. این مقاله نظریه مفسرمداری که ذهنیت و پیش داوری های مفسر (تفسیر به رای) را در فهم متون دخالت می دهد، صحیح ندانسته و برای متن، معنایی نهایی قایل است و اختلافات علما در دین به نحو موجبه جزئیه را می پذیرد، نه به نحو موجبه کلیه.

کلیدواژه ها:

فهم ، متن ، زمینه متن ، پیش فهم ، پیش فرض ، مفسر ، تفسیر ، هرمنوتیک