اثر ۸ هفته تمرین تناوبی پرشدت بر ترکیب بدنی، نیمرخ چربی و حساسیت به انسولین در مردان جوان دارای اضافه وزن

تمرینات تناوبی پرشدت روشی است که با توجه به زمان کوتاه و حجم کم، در سالهای اخیر برای افرادی که زمان کافی برای تمرین منظم در اختیار ندارند، پیشنهاد شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین تناوبی پر شدت بر ترکیب بدنی و برخی شاخص های مرتبط با بیماری های متابولیک در مردان جوان دارای اضافه وزن بود. به این منظور ۳۰ مرد جوان با میانگین سن ۰/۴ ± ۱۴/۲۱، قد ۴۹/۶ ± ۱/۱۷۶ و وزن ۳/۷ ± ۸۶/۸۴ به صورت تصادفی در دوگروه تجربی و کنترل (N=۱۵) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ۲۴ جلسه در ۸ هفته به تمرین تناوبی شدید پرداختند و گروه تجربی به زندگی عادی خود پرداخت. نمونه های خون و اندازه گیری های ترکیب بدنی قبل و بعد از ۸ هفته تمرین از دو گروه  به عمل آمد. آزمون t مستقل نشان داد حساسیت به انسولین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی دار یافته است (p≤۰.۰۵). میزان تریگلیسیرید خون نیز در گروه تجربی کاهش معنی داری را نشان داد(p≤۰.۰۵). سایر متغیرهای اندازه گیری شده شامل لیپوپروتئین های سبک و سنگین، کلسترول تام، درصد چربی بدن و شاخص توده بدنی در گروه های تحقیق تفاوت معنی داری با هم نداشت. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که انجام تمرینات تناوبی پرشدت به عنوان یک روش تمرینی ، احتمالا از طریق فعال سازی علائم سیگنالی خاص در سلولهای عضلانی، به بهبود حساسیت این سلولها به انسولین منجر می شود، اما به نظر نمی رسد حجم انرژی مصرفی در این تمرنیات بتواند به تغییر در ترکیب بدنی منجر شود.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی پرشدت ، لیپوپروتئین ، ترکیب بدنی ، حساسیت به انسولین