بررسی حکمت هندسه ،اعداد و تناسبات طلایی درمعماری ایران

بشر از زمانی که به معماری روی آورده به نیازهای روحی و حس زیبایی شناسی نیز توجه داشته است. استفاده از نقوش هندسی در معماری ایران سابقه طولانی دارد.ترسیمات هندسی خصوصا پس از اسلام ، برای تعیین اندازه های بنا و به دست آوردن تناسبات مطلوب مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجاییکه هندسه میتواند بر کیفیت و چگونگی درک معنا و مفهوم بنا تاثیرگذار باشد، هدف از تحقیق حاضر، بررسی معیارهای تاثیرگذار هندسی معماری جهت ارتقاء مفهوم حیات پذیری و انتقال حس سرزندگی به کاربران است. ویژگی های هندسی بسیاری از بناهای تاریخی، وجود تناسبات طلایی در آن ها است. با این حال، بسیاری از بناهای تاریخی موجود درکشورمان تاکنون به لحاظ هندسی مورد بررسی دقیق قرار نگرفته اند. معماری ایرانی همیشه بر زیبایی تاکید داشته است و ایرانیان سعی کرده اند در ابعاد ساختمان تناسباتی را به کار گیرند که انعکاس کیهانی را بر روی زمین متجلی کنند. از طریق تحلیل هندسی بناهای سنتی ایران می توان نشان داد که از تناسبات مختلف نظیر نسبت زرین به صورت گسترده ای در معماری ایران مانند طراحی پلان ها، مقاطع، الگوهای معماری و هندسی، و ویژگی های سازه ای استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش که از طریق مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی به دست آمده، نشان می دهد هندسه و تناسبات که در بسیاری از اشکال حیات در طبیعت یافت می شوند به طرز استادانه ای توسط معماران سنتی ایرانی به کار گرفته شده است تا یک شیوه معماری سنتی ساخته شود که حاکی از روش های طراحی درست و مهندسی صحیح باشد. علاوه براین، کاربرد تناسب ها به دلیل ایجاد زیبایی بصری در هنرهای تجسمی و معماری از اهمیت ویژه برخوردار است و تقریبا همه آثار هنری بر اساس نوعی تناسب به وجود آمده اند

کلیدواژه ها:

هندسه ، تناسبات طلایی ، معماری.