ارزیابی امکان بهره گیری از انرژی باد در استان سیستان و بلوچستان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین پتانسیل انرژی باد و انتخاب نقاط بهینه برای احداث نیروگاه بادی با استفاده از آمار هشت ایستگاه سینوپتیک استان سیستان و بلوچستان است. بدین منظور، از دادههای سهساعته سرعت باد در ارتفاع ۱۰ متری از سطح زمین در طی دوره آماری ۲۰۰۵۲۰۱۴ استفاده شد. احتمال تجربی دادهها با استفاده از تابع توزیع ویبول محاسبه شد. سپس، با استفاده از قانون یکهفتم نیرو، اطلاعات باد در ارتفاع ۱۰ متری به ارتفاع ۵۰ متری تبدیل شد و پتانسیل انرژی باد در هر دو ارتفاع یادشده تحلیل شد. همچنین، بر اساس آمار بلندمدت، روند تغییرات زمانی سرعت باد در مقیاس ماهانه و سالانه بررسی شد. نتایج تحلیل روند نشان داد ایستگاههای ایرانشهر، زابل، زهک، و زاهدان بهترتیب دارای بیشترین روند مثبت معنیدار ماهانهاند. در مقیاس سالانه، فقط زابل و ایرانشهر دارای روند مثبت معنیدارند. از طرفی، نتایج نشان داد که ایستگاههای زابل، زهک، و کنارک قابلیت مناسبی برای استقرار توربینهای تجاری دارند. ایستگاه زابل با حداکثر مقدار چگالی توان باد (۵۱۳ وات بر متر مربع) در ارتفاع ۵۰ متری و حداکثر احتمال موجودیت باد با سرعت بین ۳ تا ۲۵ متر بر ثانیه مناسبترین مکان برای بهرهبرداری از انرژی باد تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل انرژی باد ، تحلیل روند ، توزیع ویبول ، چگالی توان باد