ارزیابی برآورد تبخیر– تعرق گیاه گندم با استفاده از الگوریتم سبال (مطالعه موردی: ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی آباد)

در اغلب روشهایی که تاکنون برای محاسبه تبخیر- تعرق ارائه شده است از اندازهگیریهای نقطهای برای تخمین این متغیر استفاده می شود. بنابراین، فقط در مقیاس محلی مناسب است و به سبب پویایی و تغییرات منطقهای تبخیر- تعرق (ET) قابل تعمیم به حوضه های بزرگ نیست. یکی از مشهورترین الگوریتم های سنجش از دور برای برآورد تبخیر- تعرق واقعی الگوریتم توازن انرژی در سطح زمین (سبال) است. در این الگوریتم از طریق برآورد همه مولفههای انرژی در سطح زمین ازجمله شار تابش خالص، شار گرمای خاک، و شار گرمای محسوس و با استفاده از معادله توازن انرژی به محاسبه تبخیر- تعرق اقدام می شود. هدف از این تحقیق ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی تبخیر- تعرق واقعی گندم در محدوده ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی آباد با استفاده از الگوریتم سبال و چهار تصویر لندست ۷/ سنجنده+ ETMدر سالهای ۱۳۸۳-۱۳۸۴ است. پس از مقایسه نتایج حاصل از الگوریتم سبال با دادههای لایسیمتر، مشخص شد که میانگین تفاضل مطلق بین نتایج یادشده ۷/۰ میلی متر در روز و ضریب همبستگی برابر ۸۳/۰ است. بررسی آماری نتایج با آزمون تی نشان میدهد که اختلاف معنیداری بین نتایج حاصل از الگوریتم سبال و لایسیمتر وجود ندارد. همچنین، نتایج نشان میدهد که الگوریتم سبال از کارایی مناسبی برای برآورد تبخیر- تعرق در منطقه مورد مطالعه برخوردار است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم سبال ، تبخیر و تعرق ، تصاویر لندست ، حاجی آباد ، گندم