بررسی قابلیت پیاده محوری وحمل ونقل انسان محور در منطقه تاریخی شهر تهران

رشد جمعیت شهری وتوسعه روز افزون شهرها باعث ایجاد مشکلات عدیده ای در سطح شهر ها شده است.برنامه ریزی علمی وهوشمندانه جهت طراحی ،بهره برداری و مدیریت تسهیلات برای جابه جایی ایمن وکارا وسازگار با محیط زیست برای شهروندان ،می تواند این مشکلات را تعدیل نماید.یکی از بهترین راهها برای حل مشکل ترافیک در سطح شهرها استفاده از حمل ونقل موثر و کارا می باشدکه در راستای توسعه پایدار بر سه رکن منابع انرژی ،مهارت و جامعه انسان مدار تاکید دارد. سیستم حملونقل پایدار، عنوان حمل ونقلی است که مصرف بهینه سوخت، کاهش آلایندهها،ایجاد امنیت,جلوگیری از ازدحام وتامین دسترسیهای اقتصادی و اجتماعی را جهت جلوگیری از ضررهای بزرگ و جبرانناپذیر برای نسلهای آینده، فراهم می کند. در این پژوهش به بررسی قابلیت پیاده محوری وحمل ونقل انسان محور در بخش تاریخی شهر تهران ،پرداخته می شود (GIS) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (space syntax) روشمورد استفاده در این پژوهشمبتنی بر تلفیق روشچیدمان فضا است.از دستاوردهای این پژوهش دستیابی به روش به مدلسازی وشبیه سازی پیاده محوری است که پنج معیار شامل: پیوستگی وارتباطات، امنیت، هماهنگی با حمل ونقل عمومی و کاربری های سازگار با پیاده راه را در بر می گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، حمل ونقل انسان محور ، چیدمان فضایی