تاثیر پایشگری محیطی و برنامه ریزی بازاریابی بر بهره وری بازاریابی مقاصد گردشگری روستایی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 192
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BSM-8-16_006
تاریخ نمایه سازی: 4 آبان 1400
چکیده مقاله:
ایجاد یک محیط سالم در نواحی روستایی یکی از مهم ترین مسائل محیطی است که نه تنها در سیاست های توسعه ی روستایی، بلکه در سیاست های سرزمینی نیز اهمیت فراوانی دارد. در این راستا، لزوم توجه به الگویی از سکونتگاه زیستی که از پایداری لازم در توسعه برخوردار باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل تاثیر پایشگری محیطی و برنامه ریزی بازاریابی بر بهرهوری بازاریابی مقاصد گردشگری روستایی در کشور بوده است. همچنین، این پژوهش بررسی می کند که برنامه ریزی عملیاتی چه نقشی در تقویت یا تضعیف این رابطه ایفا می کنند. پارادایم این پژوهش اثبات باوری، رویکرد آن قیاسی و استراتژی آن پیمایش است. بر این اساس و پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر ۴۱ پرسش به نمونه آماری متشکل از ۱۹۵ آژانس مسافرتی در تهران ارائه شد که میانگین نظرات آن ها مورد تحلیل قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و استفاده از پرسشنامه استاندارد و روایی سازه نیز بر اساس تحلیل عاملی تاییدی تایید شد. پایایی از مجرای آزمون های آلفای کرونباخ، پایایی مرکب و میانگین واریانس تایید شد. سپس داده های به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفت. درنهایت مشخص شد که پایشگری محیطی بر برنامه ریزی بازاریابی تاثیر مثبت و معنی داری دارد. برنامه ریزی بازاریابی بر بهرهوری بازاریابی مقاصد گردشگری روستایی تاثیر مثبت و معنی داری دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا اله یاری
دانشجوی دکتری کارآفرینی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
ابولفضل (اردشیر) تاج زاده نمین
دانشیار، گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
علی بدیع زاده
استادیار گروه مدیریت، دانشگاه مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
اکبر پورفرج
دانشیار، گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی