تجزیه ژنتیکی صفات مهم زراعی در تعدادی از ارقام جو (Hordeumvulgare L.) تحت شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی

در این تحقیق تجزیه ژنتیکی برخی از صفات مهم زراعی در تعدادی از ارقام جو تحت شرایط آبیاری مطلوب (بدون تنش) و تنش خشکی با استفاده از روش دوم گریفینگ و GGEبای پلات مورد مطالعه قرار گرفت. مواد گیاهی آزمایش شامل هفت رقم جو (والفجر، ماکویی، کویر، ریحان، گرکان-۴، نصرت و نیمروز) و ۲۱ هیبرید حاصل از تلاقی های دای آلل یک طرفه آن ها بود که با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار تحت دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین مربعات ژنوتیپ ها برای تمامی صفاتمورد مطالعه به جز شاخص برداشت و ارتفاع بوته تحت شرایط آبیاری مطلوب و شاخص برداشت، ارتفاع بوته و طول ریشک تحت شرایط تنش خشکی معنی دار بود. ترکیب پذیری خصوصی تلاقی­ها نیز برای تمامی صفات به جز قطر ساقه و طول بذر تحت شرایط آبیاری مطلوبو عملکرد زیستی، طول سنبله، وزن صد دانه و طول پدانکل تحت شرایط تنش خشکی معنی دار بود.نمودار GGEبای پلات برای عملکرد دانه تحت شرایط آبیاری مطلوب، ۱/۸۳ درصد و تحت شرایط تنش خشکی، ۵/۸۶ درصد از واریانس داده ها را تبیین کرد. ارزیابی ترکیب پذیری عمومی لاین­های مورد مطالعهتحت هر دو شرایط آبیاری مطلوبو تنش خشکی نشان داد کهبه­ترتیب لاین های نصرت، والفجر، کویر، نیمروز، ماکویی، ریحان و گرگان- ۴ دارای ترکیب­پذیری عمومی بالاتری بودند. بررسی ترکیب­پذیری خصوصی نیز نشان داد که لاین­های نصرت، ریحان و گرگان- ۴ تحت شرایط آبیاری مطلوبو لاین­های نصرت و والفجر تحت شرایط تنش خشکی،ترکیب پذیری خصوصی بالاتری نسبت به سایر لاین ها داشتند. همچنین، هیبریدهای والفجر × نصرت و کویر × نصرت تحت شرایط آبیاری مطلوبو هیبریدهای والفجر × نیمروز و کویر × نصرت تحت شرایط تنش خشکی بهترین هیبریدها در این تحقیق بودند.

کلیدواژه ها:

بای پلات ، تجزیه دای آلل ، ترکیب پذیری ، عملکرد دانه