چیستی حقیقت در دستگاه فلسفه سیاسی اریک وگلین

در دوران تجدد، تنها زمزمه هایی اندک از ضرورت اجتناب ناپذیر رویکرد به حقیقت اصیل(دینی)، در حیات اجتماعی غرب، به چشم می خورد، ولی با طرح و ارائه آراء اندیشمندانی چون اریک وگلین، فیلسوف سیاستمدار آلمانی( متوفای ۱۹۸۵)، جهان خسته شده از هیاهوی بی بنیاد حقیقت مدرنیته، به حقیقت دینی گرایش بیشتری یافت، زیرا آن گونه که آلیس ساندوز از همکاران، شارحان و ویراستاران آثار وگلین گفته است:" با همه گیرشدن و گسترش بحران حقیقت تجددی، جهان غرب به تدریج بر اهمیت دیدگاه های وگلین وقوف یافت،" اما او چه گفت و چه نوشت که در ترویج نگاه به دین و حقیقت برآمده از آن، موثر افتاد؟(پرسش)؛ احتمالا آشکار نمودن زیانهای نظری و عملی مدرنیته و نشان دادن آثار اتصال به وجوه متعالی در زندگی بشر، از دلایل رویکرد به اندیشه های وگلین و در نهایت توجه به حقیقت برآمده از دین شده است (فرضیه). مقاله حاضر درصدد است به بررسی این فرضیه بپردازد.

کلیدواژه ها:

وگلین ، حقیقت ، تجدد(مدرنیته) ، دین ، اعاده ، واقعیت ثانویه ، تجربه متعالی و هستی برزخی