مبانی تاویل در مکتب ابن عربی و نظرگاه علامه طباطبایی

در این مقاله به تحقیق در مبانی تاویل در مکتب ابن عربی و نظرگاه علامه طباطبایی پرداخته ایم. در عرفان، مقوله "تاویل" عنصر موثری در فهم قرآن و متون روایی است. آن چه در تاویل عرفانی به دست می آید معانی باطنی ای است که بدون حفظ ظواهر حجیت ندارد. نویسنده در این تحقیق می کوشد تا مبانی اندیشه عارف را در مقوله تاویل به دست آورد. افزون بر طرح مبانی عرفانی تاویل، به طرح برخی شبهات و مسایل جدید پیرامون تاویل پرداخته و در مقام پاسخ به آنها بر آمده ایم. کار دیگر ما در این تحقیق، نظری تطبیقی به مبانی تاویل است. بدین منظور، اندیشه علامه طباطبایی را به عنوان مفسر بزرگ قرآن مد نظر قرار داده ایم. با این انتخاب، میان آراء عرفانی عرفا و آراء تفسیری علامه در این مساله، تطبیق به عمل آمده و قرابت های فکری یک عارف و مفسر روشن شده است. هدف این مقاله، تحقیق در آراء ابن عربی و علامه طباطبایی جهت به دست آوردن مبانی تاویل و تطبیق این آراء است. روش ما در این مقاله، آمیزه ای از نقل و تحلیل عقلی عرفانی است.