باورهای انگیزشی: تاثیر آنها بر ظرفیت به کارگیری راهبردهای خودتنظیمی در بین دانشجویان فراگیر زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم

در حال حاضر در نظریه­ ها و تحقیقات یادگیری خودتنظیم که بخوبی پرورش یافته­ اند، باورهای انگیزشی فراگیران بعنوان پیش درآمدی بر استفاده از راهبردها در نظر گرفته می ­شوند. بر همین اساس هدف این تحقیق بررسی قدرت پیش­ بینی کننده پنج عامل انگیزشی (علاقه به تکلیف، انتظار پی­ آمد، خودکارآمدی، هدف­گرایی و اسناد علی) در یادگیری زبان بر پتانسیل دانشجویان کارشناسی برای استفاده از راهبردهای خودتنظیمی است. برای این منظور، داده­ هایی از ۳۰۸ دانشجوی دانشگاه که از سطوح مختلف مهارتی برخوردار بودند، جمع­ آوری شد. شرکت ­کنندگان به نسخه فارسی یک ابزار جدید به نام پرسشنامه یادگیری خودتنظیم زبان (SRLLQ) پاسخ دادند که حاوی ابعاد باورهای انگیزشی و راهبردهای خودتنظیمی است. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که تنها هدف­گرایی، انتظار پی ­آمد و خودکارآمدی، پیش ­بینی کننده­ های قوی توانایی فراگیران برای استفاده از راهبردهای خودتنظیمی بودند. اگرچه تنها سه باور انگیزشی دارای اثرات پیش ­بینی کننده قابل توجهی بودند، این یافته بطور کلی نقش کلیدی باورهای انگیزشی را در هدایت و کنترل تلاش­ های زبان آموزان جهت یادگیری که به نوبه خود به بهبود عملکرد تحصیلی منجر می­شود، تایید می­کند. بر اساس این یافته ­ها، توصیه­ های متعددی جهت راهنمایی در زمینه تقویت پیشرفت زبان دوم زبان­ آموزان در دانشگاه­ ها به ذینفعان ارائه می­ شود.

کلیدواژه ها:

باورهای انگیزشی ، راهبردهای خودتنظیمی ، یادگیری خودتنظیم ، پرسشنامه یادگیری خودتنظیم زبان