تاثیر شیوه ی فرزند پروری بر رشد اجتماعی فرزندان

هدف از این پژوهش تاثیر شیوه ی فرزند پروری بر رشد اجتماعی کودکان است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر و پسر دوره ابتدایی در شهر کرمانشاه که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ مشغول به تحصیل بوده اند، تشکیل میدهند. نمونه مورد بررسی در پژوهش حاضر شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در محدوده سنی ۷ الی ۱۲ساله میباشد و روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری به صورت تصادفی است. برای تحلیل داده های خام حاصل از پرسش نامه های فرزندپروری باومریند (۱۹۷۳) و رشد اجتماعی بیابانگرد و حاتمی (۱۳۷۴) از روش آمار توصیفی چون میانگین، انحراف استاندارد استفاده شد و از آنجا که هدف از این پژوهش کشف رابطه بین متغیرهای شیوه های فرزند پروری والدین و رشد اجتماعی کودکان است و چون داده های پژوهش از نوع مقیاس فاصله ای است از ضریب همبستگی پیرسون استفاده میگردد. میزان ضریب همبستگی مشاهده شده در سطح معناداری ۰/۰۱ بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و رشد اجتماعی ۰/۴۳۳ است و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنادرای ۰/۰۵ بین سبک فرزند پروری مقتدارنه و رشد اجتماعی ۰/۳۳۲ است. با توجه به این که ضریب همبستگی بین متغییرها دارای علامت مثبت است. و با توجه به اینکه aرشد اجتماعی وجود دارد. ضریب همبستگی پیرسون بین سبک فرزند پروری مستبدانه و رشد اجتماعی۰/۱۰۵ است. که در سطح معنادرای ۰/۰۵ با توجه به اینکه a