چالشها و فرصتهای موجود در تعلیم و تربیت در دوران کرونا

آموزش عمومی در دوران شیوع کرونا در ایران با خطر بزرگ گسترش نابرابری آموزشی مواجه است. بسیاری از مدارس غیردولتی و بعضی دولتی ها در شهرهای بزرگ زیرساختهای تعاملی آموزش از راه دور را به بهترین شکل فراهم کردهاند و دانش آموزان این مدارس کمترین آسیب را از تعطیلی اجباری مدارس خواهند دید. در مقابل با اینکه معلمان برای تولید محتوای آموزشی تلاش میکنند، بسیاری از دانش آموزان مدارس دولتی به آموزش درخوری در این ایام دسترسی نخواهند داشت. بدین خاطر سیاستگذاران آموزش کشور باید بدانند آمار رسمی اعلامی درباره دسترسی به آموزش از راه دور اعدادی بیش نیستند و در پس آنها جمع زیادی دانش آموزان آموزش ندیده قربانی بی توجهی ها و کاستی ها خواهند شد. همچنین در این دوره و شکاف آموزشی پیش رونده میان دارا و ندار به سادگی قابل جبران نیست. هر چند مسئولان کشور ارقامی بالای نود درصد درباره دسترسی به آموزش از راه دور ارائه میدهند، در عمل امکان دسترسی به آموزش مجازی، به هیچ وجه معادل دریافت آموزش مناسب نیست. آموزش مجازی نیاز به پیش نیازها و روش تدریسی ویژه دارد که در نقاط زیادی ازکشور این شرایط فراهم نیست. در مقابل عدهای کرونا را ایجادکننده فرصت تلقی کرده اند. فرصتی که میتوانست در خدمت بازنگری و افق گشایی در ساختارها و فرایندهای باشد که آموزش و پرورش و آموزش عالی را از ماهیت اصلی خویش دور کرده است. نگاه آموزش و پرورش به کرونا نگاهی تهاجمی است برای دفع و نزدیک نشدن آن به ساختارهای خویش، اما نگاه کرونا به نظام آموزشی کشورها، نگاهی است اصلاحی و خیرخواه هانه که تلاش دارد ضعف های ساختارهای آن را به سمت بازاندیشی سوق دهد.

کلیدواژه ها:

کرونا ، نظام آموزشی ، تعلیم و تربیت