اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی(IFS )بر شفقت خود، دلبستگی ایمن و هویت یابی موفق نوجوانان خطر پذیر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی((IFSبر شفقت خود، دلبستگی ایمن و هویت یابی موفق نوجوانان خطر پذیر انجام گرفت.روش پژوهش طرح های شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان خطرپذیر و حجم نمونه شامل ۳۰ نفر دانش آموزان بودند که پس از اجرای آزمون مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی((IARS بالاترین نمره خطرپذیری را کسب کرده بودند و به روش نمونه گیری تصادفی - هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل مقیاس شفقت خود نف( (۲۰۰۳،آزمون دلبستگی به والدین و همسالان((IPPAو پرسشنامه حالات هویت بنیون و آدامز (EOM-EIS-۲) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند.نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که در گروه آزمایش، که در جلسات گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی((IFS شرکت نموده بودند شفقت خود، دلبستگی ایمن و هویت یابی موفق تقویت شده بود ، تفاوت معناداری در پس آزمون شفقت خود، دلبستگی ایمن و هویت یابی موفق نسبت به گروه کنترل داشتند.با توجه به نتایج این پژوهش، گروه درمانی مبتنی بر رویکرد سیستم خانواده درونی((IFS میتواند با افزایش شفقت خود، دلبستگی ایمن و هویت یابی نوجوانان خطر پذیر به این افراد کمک کند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر بر رویکرد سیستم خانواده درونی((IFS ، شفقت خود ، دلبستگی ایمن ، هویت یابی موفق ، نوجوانان خطرپذیر