چگونه توانستم با استفاده از بازی درمانی، کمرویی دانش آموزم " م.ی" در پایه دوم دبستان غلامزاده میررا کاهش دهم؟

کمرویی توجه غیر عادی و مضطربانه به خود در موقعیت های اجتماعی است که در نتیجه ی آن فرد دچار نوعی تنش روانی-عضلانی می شود و زمینه ی رفتار های ناسنجیده در وی فراهم می گردد.در هر جامعه ای درصد قابل توجهی از کودکان و نوجوانان و بزرگسالان بدون آنکه تمایلی داشته باشند گرفتار کمرویی هستند .مساله ی پژوهش حاضر کمک روانشناختی به دانش آموزی به نام ((م.ی)) است ،که در یکی از مدارس ابتدایی شهرستان بابل مشغول به تحصیل می باشد که دچار مشکل کمرویی می باشد.هدف پژوهشگر از پژوهش حاضر کاهش میزان کمرویی (م.ی) بااستفاده از روش بازی درمانی است.اهمیت و ضرورت پژوهش انجام شده ی حاضر این است که انسان مدنی بالطبع آفریده شده اند و برای رفع نیازهایشان نیاز به برقراری با اجتماع دارند و کمرویی یکی از عوامل سد کننده برقراری این ارتباطات است و فرد کمرو در تمامی شرایط اجتماعی دچار اضطراب های بی مورد و آزار دهنده قرار می گیرد و ترس از شکست یا توجه به نظرات دیگران در مقابل پیشرفت مانع ایجاد می کند.در این پژوهش کمرویی متغیر وابسته و بازی درمانی متغیر مستقل منظور شده است.پژوهشگر برای گرد آوری اطلاعات و شواهد((۱از روش مشاهده،مصاحبه و پرسشنامه استفاده کرده است و با تجزیه و تحلیل و الگوی ترسیم مفاهیم و... به وجود مساله پی برده و همچنین به راه کار های موقتی بااستفاده از روش بازی درمانی دست یافته است. سپس بااستفاده از همین روش ها به جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل در شواهد نوع((۲پرداخته و به این نتیجه رسیده است که:استفاده از روش بازی درمانی تاثیرمثبتی بر توانایی (م.ی) برای غلبه برکمرویی داشته است.

کلیدواژه ها:

:کمرویی ، اضطراب اجتماعی ، بازی درمانی ، متغیرمستقل ، متغیروابست