بررسی وضعیت استرس شغلی معلمان و ارتباط آن با برخی از مشخصات فردی در شرایط بحران کرونا

کووید ۱۹- همه سازمانها را به شدت متزلزل کرده و یک محیط پیچیده و چالش برانگیز و استرس زا برای کارکنان و مدیران ایجاد کرده است. مدیران و متخصصان مدیریت منابع انسانی برای تضمین تداوم سازمان و کمک به کارکنان برای مدیریت این بحران هولناک نیاز به یافتن راه حلهای هوشمندانه دارند. ارتقای بهداشت روانی محیط کار به عنوان یکی از بارزترین ابعاد توسعه و بهسازی منابع انسانی در سازمانها محسوب میشود. در این شرایط بحرانی، از مهمترین موضوعات کلیدی بهداشت روانی که میبایست مورد توجه مدیریت منابع انسانی سازمانها قرار گیرد، مدیریت استرس شغلی است. بررسی و ارزیابی استرس هم در زمینه سلامت و بهداشت روانی و هم در بررسی عملکرد منابع انسانی دارای اهمیت بسزایی است. در این راستا، این پژوهش سعی بر آن دارد که وضعیت استرس شغلی معلمان بخش شیبکوه شهرستان بندرلنگه در شرایط بحران کرونا مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای- میدانی است. در راستای اهداف پژوهش، جهت بررسی مساله تحقیق از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که میزان کلی استرس در بین معلمان از میزان متوسط کمتر میباشد. همچنین یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که اختلاف فاحشی بین استرس شغلی معلمان و مدیران مدارس وجود داشته، به طوریکه استرس معلمان از استرس مدیران بیشتر میباشد. علاوه بر این، اختلاف معنادار بین استرس معلمان زن و معلمان مرد نیز مورد تایید قرار گرفت. نتایج دیگر این مطالعه نیز نشان میدهد که میزان استرس معلمان پیمانی از سطح استرس معلمان رسمی بیشتر میباشد.

کلیدواژه ها:

سلامت و بهداشت روانی ، استرس شغلی ، معلمان ، بحران کرونا (کووید-۱۹ )