چگونه توانستم مشکل وابستگی ریحانه به تلفن همراه را بهبود ببخشم؟

پیشرفت تلفن همراه از گذشته تا به کنون و پدید آمدن تلفن های همراه هوشمند، سبب جذب افراد در سنین مختلف به این ابزار گردیده است. در کنار مزایا و کاربرد هایی که این وسیله به همراه دارد، میتواند حتی به عنوان تهدیدی برای جامعه بشری نیز به شمار رود. یکی از این تهدید ها، وابستگی افراد به تلفن همراه میباشد که در پی آن آسیب های جسمی و روانی برای آنان به همراه دارد. از این رو هدف از انجام این پژوهش این است که با ارائهی راهکارهایی، وابستگی کودکی به نام ریحانه را به تلفن همراه بهبود ببخشم . این پژوهش که از نوع اقدام پژوهی میباشد، با استفاده از روشهای مشاهده، پرسشنامه، کتابخانه ای و اسنادی اطلاعات جمع آوری و مورد بحث و تبادل قرار گرفته است و نتایج این اقدام پژوهشی حاکی از این بود که مشکل وابستگی ریحانه به تلفن همراه به علت بی برنامگی والدین، دادن گوشی به او برای سرگرم کردن او، جذب شدن به بازی های گوشی، کم وقت گذاشتن والدین برای او و نیز کم شدن ارتباط ریحانه با دوستش به علت کرونا بود. در نهایت با توجه به پیامدهایی که این مشکل برای ریحانه در پی داشت توانستم با ارائه راحل هایی چون: کمتر استفاده نمودن والدین از تلفن همراه، وقت گذراندن با کودک، سرگرم نمودن کودک به فعالیت های دیگر اعم از بازی های مختلف، ایجاد محدودیت و روش محروم کردن تا حد مناسبی در بهبود بخشیدن مشکل وابستگی ریحانه به تلفن همراه اثربخش باشم.

کلیدواژه ها:

تلفن همراه ، وابستگی ، ریحانه ، بهبود بخشیدن