تاثیر سطوح مختلف گلایکولاین (پروپیلن گلایکول) بر قابلیت هضم مواد مغذی در گوسفندان نژادزل

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف صفر، 20 ، 30 و 40 گرم گلایکولاین در کیلوگرم ماده خشک جیره غذایی برمیزان قابلیت هضم مواد مغذی انجام شد. بدین منظور از 4 راس گوسفند نر از نژاد زل مازندران با میانگین وزن 2± 30 کیلوگرم در قالب طرحآماری مربع لاتین ( 4×4 ) استفاده شد. دام های آزمایشی در طول مدت آزمایش در سطح نگهداری تغذیه شدند. جیره غذایی دام ها، مطابقاحتیاجات نگهداری برای متوسط وزن 30 کیلوگرم تنظیم شد. طول هر دوره آزمایش 21 روز بوده که شامل 14 روز عادت دهی و 7 روز آزمایش بود. برای تعیین قابلیت هضم از معرف اکسید کروم ( Cr2O3 )استفاده گردید. داده های حاصل از آزمایشات با استفاده از نرم افزار آماری SASآنالیز شدند و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. نتایج نشان داد استفاده ازگلایکولاین در جیره باعث معنی دار شدن قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین، دیواره سلولی منهای همی سلولز ( ADF ) و دیواره سلولی NDF گردید ( 05 / .(p<

کلیدواژه ها:

اکسید کروم ، گلایکولاین ، گوسفند ، قابلیت هضم