بررسی تطبیقی تعامل زمان و خاطره در رمان هزار راز نهان نوشته امی تان و رمان فرزند زمان نوشته ایان مک ایوان

مفهوم زمان و ارتباط ناگزیر آن با خاطره، از دیر باز دغدغه ی ذهنی بشر بوده است. نظریه نسبیت انیشتین، انقلابی شگرف در مفهوم زمان ایجاد نمود و زمان را از کمیتی ثابت و عینی به مفهومی متغیر و فردی بدل ساخت. وجود نظام های متنوع زمانی، از جمله زمان تاریخی، اجتماعی، داستانی و فردی، سیستم زمانی خطی و ثابت نیوتنی را به چالش کشیده است و دریچه ای ماورای نظام بی انعطاف زمانی می گشاید. ادبیات داستانی هم از این موضوع مستثنی نمی باشد و عمیقا تحت تاثیر نظریه نسبیت انیشتین قراردارد و در این میان بازخوانی خاطرت به ابزاری برای درنوردیدن زمان خطی و دستیابی به حقایق فردی بدل گشت که در قالب انگاره های فرهنگی و تاریخی معنا می یافت. این مقاله بر آن است تا به مطالعه تقابلی ارتباط پیچیده زمان و خاطره در رمان هزاران راز نهان نوشته امی تان، نویسنده چینی تبار آمریکایی و رمان فرزند زمان نوشته ایان مک ایوان، نویسنده انگلیسی بپردازد. لازم به ذکر است که خاطره و زمان، همانند دیگر مباحث اجتماعی، در بستری از فرهنگ معنا می یابند و نویسندگانی با فرهنگ ها و نگرش های متفاوت، به این مقوله با دیدی متفاوت می نگرند و چگونگی معنا بخشی پدیده های مختلف، ارتباط مستقیم با شیوه نگرش آنان دارد.

کلیدواژه ها:

زمان فردی ، خاطره ، اعتبارزدایی ، نظریه نسبیت